હૈયે છે હેતની દિવાળી, દિવડા પ્રગટાવો રાજ.
લાગણી છે હજી હુંફાળી, દિવડા પ્રગટાવો રાજ.
ચોમેર છે અંધકાર, આકાર કાંઇ દેખાય નહી,
‘ને રાહ છે કાંટાળી, દિવડા પ્રગટાવો રાજ.
એક થૈ ત્યાં જવું પડે, બે ત્યાં ના સમાય,
શેરી છે સાવ સાંકળી, દિવડા પ્રગટાવો રાજ.
કાંઇ નથી છતાંય કેમ ભિંજાય જવાયું?
જાણે વરસે એક વાદળી, દિવડા પ્રગટાવો રાજ.
મોત આવશે ‘ને બસ ચાલી નીકળશું ‘આરઝુ’
રહેશે ક્યાં હસ્તી આપણી, દિવડા પ્રગટાવો રાજ.
– રાજેશ જોશી
રાજેશભાઇ….
પ્રથમ તો દિપાવલી અને નૂત્તન વર્ષ નિમિત્તે હાર્દિક શુભકામનાઓ…..
ગઝલ પણ સરસ બની છે.
એક બાબતે ધ્યાન દોરવાનું મન થાય કે,પ્રથમથી દિવાળી,હુંફાળી,કાંટાળી કાફિયા લેવાયા એમાં આગળના શેરમાં સાંકળી,વાદળી અને આપણી કાફિયા કેમ?
શબ્દાન્તે પ્રથમ આ ઈ (દિ વા ળી,હું ફા ળી…વિ.) આગળ જતાં સાં ક ળી, વા દ ળી (અ ઈ) થઈ ગયું….વિચારી જોજો…તમારી ક્ષમતાની ખબર છે એટલે તમે મારૂં જે કહેવું છે એ સમજી શકો એમ છો એવું લાગ્યું એટલે નમ્રભાવે સૂચન કરવાનું મન થયું.
અંતે તો, કવિ જ સર્વેસર્વા ગણાય..
સાથે-સાથે, http://www.drmahesh.rawal.us પર પધારી પ્રતિભાવ જણાવવા નિમંત્રણ!
આત્મિય કવિ શ્રી રાવલ સાહેબ!
આપને તથા આપના પરિવારને પણ નુતનવર્ષની હર્દિક શુભકામના.
આપની વાત સાચી છે. મારી આ રચનામાં કાફિયા બરાબર નિભાવાયા નથી. અને છંદશાસ્ત્રનુ તો હજુ પણ મને પુરુ જ્ઞાન નથી. સાચુ કહુ તો આ રચના મે ૨૦૦૬ માં લખી હતી ત્યારે હજી હું ગઝલનો ‘ગ’ શિખતો હતો. એટલે આ રચનામાં ઘણી ક્ષતિઓ છે. છતાય આપના જેવા સિધ્ધહસ્ત ગઝલકારની ‘ટકોર’ મારા જેવા નવોદિત માટે અત્યંત અગત્યની છે.
આપ જેવા રચનાકાર મને ધડતા રહેશે તો મને એ જરુર ગમશે. આભાર!